جوانه
بهانه ای برای غفلت(دوشنبه 86 مهر 30 ساعت 9:41 عصر )
بنام دوست بزرگوار من .
سلام . من اومدم .
می دونم کوتاهی کردم. من مقصرم ، قبول دارم . آخه این مدت اسباب کشی داشتیم. فروختن این یکی ، خریدن اون یکی .جمع کردن این ، چیدن اون .خودتون بهتر می دونین . اما خداییش خیلی به فکرتون بودم . اما اصلا وقتشو نداشتم . تو این مدت از بس سرگرم کارها بودم ، حسش رو نداشتم با دفتر خاطراتم ، با دوستام ، با آسمون ، با سبزه ها و درختا ، با بارونی که بارید ، و... با خدا ... حرف بزنم . دوستام بیشتر از یک ماه بود که از من و شماره جدیدم بی خبر بودن .
راستش از خودم ناامید شده بودم .تو گرفتاریها گم شده بودم . اما خدا رو شکر ،دوباره خودمو پیدا کردم ،آبی آسمونو ،گلهای توی گلدونو ، دوستامو ، شما رو ، و ... خدا رو . همون رو که این خونه بهتر و برامون ردیف کرد ،اما من بجای تشکر و نزدیکتر شدن به اون ، غرق کارای ریز و درشت این زندگی خاک و خولی شده بودم .
خدا جون کمکم کن . حتی اگه لازم شد ، یه دونه پس گردنی بهم بزن تا به خودم بیام .
همتونو دوست دارم ، دوستای خوب من .
برام دعا کنین.
»» نظرات دیگران ( نظر)
بازدیدهای امروز: 3 بازدید
بازدیدهای دیروز:0 بازدید
مجموع بازدیدها: 16014 بازدید
یه دسته گل کاکتوس
شما میدونید اسم من چیه؟
حتما باید بهت التماس کنم ؟
یه تیر وچند نشون
بنده پررو
اگه بچه تون نمی تونه
بهانه ای برای غفلت
پاییز 1386